og ja tad er bara bølvad kæruleysi i gangi hja mer, bara fylleri a manudegi! Eg for med Marte og Ingvild og vinkonum teirra a fra pub til pub hatidina sem var i Oslo haskolanum i gærkvøld, hun er tannig ad tad er buid ad gera bari ( og svo eru lika nokkrir haskolabarir) ut um allan haskola hja mismunandi deildum og svo atti madur ad træda barina og næla ser i stimpil i leidinni tvi 4 stimplar tittu ad frian adgang i "nachspiel" a einhverjum skemmtistad. Nu audvitad ætladi eg bara rett a kikja og taka svo stræto heim en svo bara for madur fra einum bar yfir a annan og audvitad vard madur ad fa ser bjor a hverjum stad (sem var hræodyr) og adur en eg vissi af var eg buin ad missa af sidasta stræto heim... Eg, Marte og vinur hennar Erik endudum svo a skemmtistadnum og vorum tar til lokadi upp ur 3. Ta vildu tau endilega fara og sja vardskiptin hja høllinni svo vid røltum nidur i bæ og satum fyrir utan høllina til klukkan 4 en ta eru vaktaskipti hja vardmønnunum. Eg kom svo heim um half fimm i morgun, skropadi svo i morgun timann en mætti fersk i diseksjon eftir hadegi tar sem vid vorum ad skoda maga og tarma ur hinum ymsu dyrum. Svo var eg vakin ansi hreint skemmtilega klukkan atta i morgun tegar brunabjallan for i gang, stelpan i ibud nr 105 var ekki vinsæl hja folkinu sem stod uti i nattføtunum.

Svo hitti eg alveg afskaplega leidinlegan strak a einum barnum, hann var einn af teim sem byrjar bara ad tala ensku vid mig, eg hef komist ad tvi ad folk sem byrjar strax ad tala ensku vid mig tegar tad veit ad eg er utlendingur er yfirleitt folk sem heldur ad tad se rosalega gafad, en er tad sjaldnast. Hann hafdi sem sagt mjøg akvednar hugmyndir um Island og islendinga. Tegar hann heyrdi hvad eg het ta fannst honum tetta vera alveg eins og eitthva norna nafn og spurdi hvort eg sem islendingur legdi ekki stund a galdra, nei eg sagdi honum ad eg hefdi nu alveg latid tad vera. Ta for hann ad tala um ad islendingar hefdu galdra gen i ser tvi ad landnemarnir, sem sagt folkid sem fludi fra Noregi, hefdi flest verid gøldrott. Islendingar væru tess vegna mjøg hjatruafullir, tridu a alfa og huldufolk og væru ekki hræddir vid ad profa eitthvad nytt, væru mjøg sjalfstædir en a hinn boginn hefdu einnig verid mikid af trælum a Islandi og tetta hafdi allt blandast saman og tess vegna fyndu Islendingar einnig mikla tørf til undirgefni sem væri astædan fyrir tvi afhverju vid seum alltaf ad sleikja upp Bandarikin. Tar sem svona miklar andstædur væru i edli okkar ta væru flestir islendingar storfurdulegir. Einhvern vegin troudust svo umrædurnar ut i edli mannsins og helt strakurinn tvi fram ad madurinn væri i edli sinu grænmetisæta, eg hlo ta bara og benti honum a ad tad væri okkur bara lifsnaudsynlegt ad fa dyraprotein og tad tyrfti ekki annad en ad lita a tannabygginguna hja okkur til ad sja ad vid erum alætur. Vid vorum svo sem betur fer truflud tegar eg sa mig tilneydda til ad fara telja upp alla ta hørgulsjukdoma sem hann myndi fa ef hann tæki ekki fædubotarefni samhlida algjøru grænmetisfædi. Vid tyndum honum svo ovart a leid okkar yfir a annan bar djø...