æja... eg hef nuna setid sveitt vid lestur i næringarfrædi, er eiginlega buin ad lesa mest allt namsefnid sem var sett fyrir og held ad tetta se bara i fyrsta sinn sem eg er ekki svo mikid a eftir samnemendum minum i proflestrinum. Eg a hinsvegar eftir ad lesa nokkra mikilvæga kafla i beljufodrunarbokinni en tar sem hun er alveg ofboooodslega leidinleg ta hef eg sett hana a sma pasu og er nuna ad balsa vid ad gera profverkefni. Eg held hreinlega ad eg hafi ofgert mer i beljufodruninni tvi eg las helminginn a einum degi, maratonlesning og eftir tad hef eg bara ekki getad byrjad aftur. Lærdomur um helgina for fyrir ofan gard og nedan, eg gerdi heidarlega tilraun i tvi ad lesa heima a laugardeginum tvi eg var hreinskilni sagt ordin soldid treitt a lesesalnum tar sem eg hef setid vid lestur (med agætum arangri to) Tar sem eg hafdi akvedid ad taka mer hvild a beljunum og snua mer ad einu ensku bokinni sem vid høfum (ethology of domestic animals) ta helt eg ad lesturinn myndi nu ganga agætlega, tar sem tetta er efni sem eg hef nu mikinn ahuga a. Nema hvad, audvitad las eg mjøg takmarkad og i gær sa eg ad annar kaflinn sem eg hafdi lesid i sidfrædibokinni var einn af fjølmørgum sem vid mattum sleppa. I gær var tvi augljost ad eg tyrfti ad koma mer nidra lesesalinn sem allra fyrst ef eg ætladi ekki ad dragast aftur ur i lestrinum, svo eg vaknadi ekkert allt of seint og byrjadi aftur ad glugga i ethology bokina og beid eftir sunnudagssimtalinu. Mestur timinn for hins vegar i ad stara a veggina og hugsa um hvernig nyji sofinn minn myndi passa og hvort eg ætti ad kaupa nyjan lampa og ta hvernig, hvar eg ætti ad rada hlutunum og svo framvegis. Svo hringdi mamma og vid spjølludum, eg fekk mer svo ad borda pakkadi i tøskuna og for nidri skola. Tar sat eg og stardi i beljubokina og gat enganvegin einbeitt mer, eftir tvo tima af tvi ad gera ekki neitt nema hanga, lesa sømu settningarnar aftur og aftur og kikja i tølvuna ta akvad eg ad fara bara heim. I dag gerdi eg enn eina tilraun ad halda afram ad lesa um fodrun kua en tad var ekki ad ganga svo sneri mer bara ad profverkefnunum, sem eru vægast sagt illa ordud...